Categoryمعرفی اثر

ژرژ روئو، نقاش منزوی در سال 1871 در محله کارگرنشین پاریس در انبار خانه به دنیا آمد. آثار اولیه روئو اساسا جنبه کارآموزی و کارگاهی داشته که شدت احساسات مذهبی او را نشان می دهند. در این آثار استفاده از رنگ های شاد و تابناک فوویستی مشهود است.

یکی از صحنه‌هایی که ژریکو به نمایش می‌گذارد و در موزه لوور نگه‌داری می‌شود با نام گشودن درب‌های تفتیش عقاید اسپانیا که قطع به یقین جز آخرین آثار ژریکو است؛ طرح اولیه‌ای ناتمام برای تابلویی که هرگز شروع نشد. این طرح گواهی است بر تعهد ژریکو به سیاست لیبرال در اواخر عمر.

ژریکو با زن دیوانه و این گونه آثار سعی در به تصویر درآوردن ترس آدمی برای از دست دادن روان خود و بیان تجربیات درونی افراد بیمار داشته، نه لزوما بیان مظاهر بیرونی بیماری‌های روانی.

این حماسه روی بومی به ابعاد حدود پنج در هفت متر، با استفاده از شیوه کیاروسکو و به سبک کاراواجو به تصویر درآمد. تعدادی از آنها امیدوارانه، تعدادی دیگر در حال بیرون افتادن از قایق، مردی که ناامیدانه جسد پسر خود را در آغوش گرفته و مشغول عزاداری، دیگری غرق در تفکر درباره سرنوشت خویش است، همگی اینها بیانگر جنبه‌های رمانتیک هستند

تئودور ژریکو از پیشگامان برجسته رمانتیسم است که بر اوژن دلاکروا که ممتازترین نماینده‌ی این مکتب است، تاثیر بسیار گذاشت. ژریکو مدتی شاگرد پیرنارسیس گرن و کارل ورنه بود. به مطالعه پیتر پل روبنس پرداخت و در شیوه بکارگیری رنگ و خط، با ژان اگوست دومینیک انگر مخالف و با آنتوان ژان گرو موافق بود و بسیاری از موضوعات معاصر و همچنین مطالعه و نقاشی از اسب‌ها را متاثر از ورنه بود و در آثار گذشتگان به دنبال کشف جنبه‌های گم‌شده نقاشی نِئوکلاسی‌سیسم بود.

نقاشان رمانتیسم سعی در خلق آثاری دارند؛ با موضوعاتی افسانه‌ای و تاریخی که با نهایت شور و هیجان آن را طغیان‌گر و وحشی نشان می‌دهند.این تفکرات در آثار ویلیام بلیک، جان کانستبل، ویلیام ترنر، کاسپار داوید فریدریش و برخی باسمه‌های فرانسیس گویا و بطور شاخص در آثار تِئودور ژریکو و اوژن دلاکراوا قابل رویت است.

این اثر روایتگر آتش‌سوزی است که در بورگو منطقه‌ای محبوب در نزدیکی باسیلیکای سن پیتر رخ می‌دهد و تهدیدی برای بخش‌هایی از شهر محسوب شده و باید هرچه سریعتر پیش از آنکه گسترده‌تر شود، خاموش شود. بطور معجزه‌آسایی، پاپ تنها با شفاعت خود، سبب خاموشی می‌شود.

در میان اکثر نگاره های ایرانی، باغ ها و کوشک ها و فضای داخلی کاخ ها جلوه بیشتری داشته اند. در عین حال همراه با بعضی از داستان ها و موضوع های مطرح شده در آثار ادبی، فضاهای خاص دیگری نیز در نگاره ها به چشم می خورد و داستان منظوم حمام رفتن هارون الرشید در خمسه، حمام رفتن فردوسی بعد از اتمام شاهنامه، حمام رفتن صوفی در هفت اورنگ جامی و… زمینه مناسبی بودند تا حمام ها نیز در نگاره های ایرانی حضور یابند.

سایه سیاه و سنگین مرگ، این دغدغه همیشگی ذهن بشر همگام با زندگی، همواره با انسان بوده و این راز مخوف پیوسته ذهن او را به خود مشغول داشته و چون راهی برای مقابله با آن نیافته، لذا تلخی حضورش را پذیرفته و بدان تن داده است. با قبول واقعیت مرگ، هر ملتی به فکر افتاد تا این بخش از زندگی را بنا بر مذهب و فرهنگ و سنت خویش با اداب خاصی پاس دارد.

در رابطه با به تصویر کشیدن زندگی بادیه نشینی یکی از زیباترین تصاویر آن به قلم میر سیدعلی است که مشخص می کند وی مانند بهزاد، نقاشی و متن نظامی را دستاویزی برای مصور کردن زندگی روستایی و چادرنشینی قرار داده. عشق و علاقه عمیق به مناظر بیرون شهر و زندگی شهری که این استاد را در ردیف نقاشان صحنه های روزمره زندگی قرار می دهد.