ماریو شیفانو، اندی وارهول ایتالیا

ماریو شیفانو نقاش خودآموخته که بیشتر به خاطر کلاژهای پست‌مدرن با ترکیب تصاویر تبلیغاتی، کاغذهای بسته‌بندی شناخته‌شده‌است، در 20 سپتامبر 1934 در حمص (الخمس) لیبی به دنیا آمد و در جوانی به همراه خانواده به ایتالیا مهاجرت کرد زیرا که لیبی در آن زمان جز مستعمرات ایتالیا بود. وی پس از رها کردن تحصیلات، به عنوان دستیار پدرش، باستان‌شناس و مرمتگر در موزه ویلا جولیا اتروسک فعالیت کرد. وی در ابتدا آثاری به سبک غیر آکادمیک و غیر رسمی خلق کرد که در اولین نمایشگاه انفرادی خود در در رم به نمایش گذاشت.
از او به عنوان اندی وارهول ایتالیا یاد می‌شود، چرا که رم در دهه 1960 تحت تاثیر مانیفست‌های هنرمندان پاپ در آمریکا بود. هنرمندان جوان در ایتالیا رویکردی رادیکال، لحنی تحریک آمیز و مطلق گرایانه، وابسته به سنت قدرتمند و غالب با روشی بی‌قاعده و شخصی اتخاذ کردند.

اویویند فالستروم هنرمند گمنام

اویویند فالستروم، نقاش، فیلمساز، مستند ساز پرکار متولد 1928 در سائوپائولو[2] برزیل. آغاز دهه 1930، دهه ای که مسلک های اشتراکی همچون ناسیونالیسم نژادی، سوسیالیسم انقلابی[3] و برنامه ریزی دولتی در غرب گسترش یافت. او تا سال 1939 در برزیل زندگی کرد. در سن 10 سالگی به سوئد سفر کرد تا تابستان را در کنار خانواده سپری کند. شروع جنگ جهانی[4] دوم باعث شد فالستروم نتواند به برزیل برگردد و تا پایان جنگ در این کشور ماند. در این دوره، فالستروم به دلیل درخواست دولت برای خدمت سربازی، تابعیت سوئدی را پذیرفت. پس از جنگ جهانی دوم، تحصیلات عالی خود را در دانشگاه استکهلم در سال 1952 آغاز کرد، سپس سفر به اروپا، برگزاری تئاتر و شعر،  ترجمه و روزنامه نگاری برای مطبوعات سوئد و سپس نویسندگی وفعالیت در حوزه نقد آغاز شد.

آلبرتو جاکومتی – قسمت اول

آنچه که بعد از جنگ جهانی اول به وقوع می‌پیوندد، به‌عنوان مثال پیروزی انقلاب اکتبر در روسیه، باعث دگرگونی چهره جهان می‌شود. امیدها و خوش‌باوری‌ها در محافل بورژوازی پایان می‌پذیرد و بحران اقتصادی چهره خشن خود را نشان می‌دهد.

آنیش کاپور – قسمت دوم – هنر مفهومی و مجسمه‌ سازی

در زمینه مجسمه‌سازی معاصر نیز در خلال سال‌های دهه 1960، تحولات بنیادینی به وقوع پیوست؛ بسیاری هنرمندان از پایان دهه 70 وارد ماجراجویی‌های بی‌انتهایی در بهره‌گیری از امکانات و استراتژی‌هایی شدند که رسانه‌ها معرفی کرده بودند یا با آنها شناخته می‌شدند

آنیش کاپور – قسمت اول – هنر مفهومی

هنرمندان مفهومی، انگارها و اطلاعات مورد نظرشان را به مدد مواد گوناگون و ناهمخوان همچون: مقاله، عکس، نمودار، نقشه، فیلم سینمایی یا ویدیویی و نیز از طریق زبان گفتاری به مخاطبان انتقال می‌دهند که در آن مشارکت ذهنِ تماشاگر را بیش از چشم و عاطفه‌ی او می‌طلبد.