ژرژ روئو و فوویسم – قسمت سوم

در سال 1903 ژرژ روئو در کنار هنری ماتیس[1] و هنرمندان دیگر در برپایی سالن پاییز[2] نقش بسزایی داشت. برای خلق  نقاشی های سال های 1903 و 1904 اغلب از آبرنگ بهره جست، شاید همین روش سبب رهایی او از شیوه کیاروسکو[3] و رنگمایه قهوه ای سال های کارگاه گوستاو مورو[4] شد.آثار ژرژ روئو در سال های بعد نیز به همین شیوه آبرنگی نزدیک است؛ تأثیر رنگ سزان در رنگ های آبی و نارنجی قابل مشاهده است.

Head of Young Girl. 1904.
دختر جوان -Head of Young Girl- روغن و گواش- 1904

آثار مذهبی و اخلاقی و اجتماعی را به شیوه ای کاریکاتورگونه سرشار از تیرگی و تلخی به تصویر می کشید.

زوج- The Couple- 1905

هشت اثر رنگ و روغن و سی و دو آبرنگ و پاستل  او در سالن  پاییز در سال 1904 به نمایش درآمد و شور و هیجان قابل توجهی را در میان منتقدان و بازدید کنندگان ایجاد کرد، مضمون اغلب نقاشی های آبرنگ او زندگی فرودستان جامعه بود. بین سال های 1905 تا 1906 تلاش روئو برای رسیدن به اوج بود.

زنی با جوراب قرمز -1905- Woman with Red Stockings

 

دلیل مضمون  آثار روئو بی دلیل با محل زندگی وی بعد از ازدواجش نبود. در سال 1908 با مارته خواهر هنری لیدانر[5] نقاش پست امپرسیونیست ازدواج کرد و بین سال های 1911 تا 1916 در خانه ویرانی در منطقه ای فقیرنشین و به دور از بهداشت زندگی کرد و از نزدیک شاهد زندگی  طبقه ای از جامعه به عنوان مثال روسپی ها بود، شاید شبیه آثار لوترک[6]، تنها در ظاهر. زنان فاحشه آثار روئو، بدن های برهنه، زرد و سفید، گویی مرگ گرداگرد پیکره ها را پوشانده بود، احساس گناه و طلب آمرزش در سراسر اثر موج می زند.

زن سیرک -Circus Woman. 1906

در اثر نیم تنه برهنه، مناطق مسطح و روشن برجسته ای را با سایه های قوی بدون توجه دقیق به منبع نور خلق کرده  که سزان را در شفافیت و کنتراست به یاد می آورد.

نیم تنه برهنه – Nude Torso- گواش- 1906

 

روسپی ها -Prostitutes- 1906

 

زن حرمسرا – Odalisque- 1907

 

آقای ایکس -Mr. X. 1911

از دیگر آثار ژرژ روئو  این دوران سه قاضی یکی از شاهکارهای اوست. شخصیت مرکزی برجسته و حریص، همکارانش در دو سمت.

سه قاضی- Three Judges- 1907

 

سه قاضی – Three Judges- 1913

 

قاضی ها The Judges- 1907

موضوعات نقاشی او بین سال های 1916 تا 1918 بیشتر از آنکه قضات و روسپی ها باشند، دلقک ها و افراد مذهبی بودند وقتی آثار این سال ها را با آثار گذشته وی مقایسه می کنیم به تفاوت آنها پی می بریم، سایه ها و خطوط مرزی عصبی ازبین رفته اند.

دلقک پیر The Old Clown. 1917.

 

سه دلقک- Three Clowns. 1917

 

The Palace of Ubu Roi. 1916

[1] Henri Matisse (1869-1954)

[2] Salon d’Automne

[3] Chiaroscuro

[4] Gustave Moreau (1826-1898)

 

[5] Henri Eugène Augustin Le Sidaner (1862-1939)

[6] Henri Marie Raymond de Toulouse-Lautrec-Monfa (1864-1901)

 


منابع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.