آلبرتو جاکومتی پیکرهساز، نقاش و شاعر در سال 1901 در دهکده استمپا1، در مرز سوئیس2 و ایتالیا3، در دره تنگ میان کوههای سربه فلک کشیده که سه ماه از سال، خورشید در آنجا دیده نمیشود، از پدری4 نقاشِ نسبتا موفق پست امپیرسونیسم5 و مادری روشنفکر و مدبر، به عنوان اولین فرزند خانواده شش نفریاش متولد شد.
وی که فرزندی خوب و خوشزبان بود در محیطی سرشار از صفا و آرامش از همان سنین کودکی به نقاشی و طراحی روی آورد و از نوجوانی – سن چهاردهسالگی- به مجسمهسازی پرداخت.
وی به دلیل زندگی در کوهستان و طبیعت، توجه و علاقه خاصی به سنگ داشت و آن را همچون یک موجود زنده میپنداشت و ساعتها به بررسی و مطالعه سنگها مشغول بود.
آلبرتو در دوران تحصیل و همچنین بعد از آن از حمایت مالی خانواده برخوردار بود و همین امر سبب گشت تا با فراغ بال به مطالعه و تمرین در هنر بپردازد و به مدرسه هنر ژنو وارد شد.
در سال 1920 پدرش را که در بینال ونیز6 شرکت داشت، همراهی کرد و در مدت اقامت نسبتا طولانی در ایتالیا، با آثار استادان قدیم بخصوص جوتو7 ، تینتورتو8 و چیمابوئه9 آشنا شد.
در سال 1922 برای یادگیری مجسمهسازی نزد بوردل10 رهسپار پاریس گشت و به مدت سه سال تحت آموزش بود.
در سال 1925 با همکاری برادرش، دیهگو11– تکنسین، دستیار و مدل وی- کارگاه کوچک هنری اجاره کرد و بطور حرفهای به مطالعه و ساخت مجسمههایش مشغول شد و سپس به کارگاه دیگری که یک اتاق کوچک بود، نقل مکان و جز در سالهای جنگ جهانی دوم و تا پایان عمر همانجا زندگی کرد که محل کار وی نیز بود.
مخاطب میتواند آثار جاکومتی را در هر موزه، بهخوبی تشخیص دهد و به راحتی آن را درک کند.
جاکومتی بیتردید یک مبدع بود و در مجسمهسازی، با پشتسرگذاشتن محدودیتها، مسیری تازه را هموار ساخت. پیکرههای انسانی ترد و ظریف؛ با ارادهی محکم و استوار برای رسیدن مفهوم همیشگی و جاودانگی”بودن”. او سعی داشت از طریق فیگورهای بنظر سوخته و تکیده که گویی تحت فشار غیر متعارف بودهاند و یکبار دیگر قد علم کردهاند و با تمام قدرت تحلیلرفتهشان، مخاطب را با خود به مسیری که میروند، همراه میکنند تا بیننده هنر را به واقعیت ربط دهد.
1 Stampa
2 Switzerland
3 Italy
4 Giovanni Giacometti (1868-1933)
5 Post-impressionism
6 Venice Biennale
7 Giotto di Bondone (1270-1337)
8 Tintoretto (1518-1594)
9 Cimabue (1240-1302)
10 Antoine Bourdelle (1861-1929)
11 Diego
ـ پاکباز، رویین (1389)، دایرهالمعارف هنر: نقاشیومجسمهسازیوگرافیک، تهران: فرهنگ معاصر.
ـ لوسیاسمیت، ادوارد (1389)، مفاهیم و رویکردها در آخرین جنبشهای هنری قرن بیستم، علیرضا سمیعآذر، تهران: نشر نظر.
ـ گامبریج، ارنست(1379)، تاریخ هنر، علی رامین، تهران: نشر نی.
ـ بکولا، ساندرا(1387)، هنر مدرنیسم، رویین پاکباز و..] و دیگران [، تهران:فرهنگ معاصر.
ـ پاکباز، رویین(1389)، در جستجوی زبان نو، تهران: موسسه انتشارات نگاه.
ـ آرناسن، اچ هاروارد(1389)، تاریخ هنر نوین، محمدتقی فرامرزی،تهران:نگارستان کتاب.
ـ عبدالناصر، گیوقصاب(1379)، چند کلمه درباره آلبرتو جاکومتی، زمانه و آثارش: با یک تماس کاردک من، در غبار ناپدید میشود، مجله هنرهای تجسمی، شماره8.
ـ قره باغی، علی اصغر(1380)، آلبرتو جاکومتی، رژیم غذایی مدرنیسم، مجله گلستانه، شماره 33.
ـ Artists on art, Dore Ashton, 1985, new York.