در سال 1903 ژرژ روئو در کنار هنری ماتیس و هنرمندان دیگر در برپایی سالن پاییز نقش بسزایی داشت. برای خلق نقاشی های سال های 1903 و 1904 اغلب از آبرنگ بهره جست، شاید همین روش سبب رهایی او از شیوه کیاروسکو و رنگمایه قهوه ای سال های کارگاه گوستاو مورو شد. آثار سال های بعد او نیز به همین شیوه آبرنگی نزدیک است؛ تأثیر رنگ سزان در رنگ های آبی و نارنجی قابل مشاهده است.