بررسی نگاره سوگواری در مرگ شوهر لیلی از خمسه نظامی

سایه سیاه و سنگین مرگ، این دغدغه همیشگی ذهن بشر همگام با زندگی، همواره با انسان بوده و این راز مخوف پیوسته ذهن او را به خود مشغول داشته و چون راهی برای مقابله با آن نیافته، لذا تلخی حضورش را پذیرفته و بدان تن داده است. با قبول واقعیت مرگ، هر ملتی به فکر افتاد تا این بخش از زندگی را بنا بر مذهب و فرهنگ و سنت خویش با اداب خاصی پاس دارد.

بررسی نگاره آوردن مجنون در زنجیر به خیمه لیلی از خمسه نظامی

در رابطه با به تصویر کشیدن زندگی بادیه نشینی یکی از زیباترین تصاویر آن به قلم میر سیدعلی است که مشخص می کند وی مانند بهزاد، نقاشی و متن نظامی را دستاویزی برای مصور کردن زندگی روستایی و چادرنشینی قرار داده. عشق و علاقه عمیق به مناظر بیرون شهر و زندگی شهری که این استاد را در ردیف نقاشان صحنه های روزمره زندگی قرار می دهد.

بررسی سه نگاره از خمسه نظامی با تاکید بر موضوع فرهنگ و آیین- قسمت دوم

خمسه نظامی که شامل پنج بخش از آثار برگزیده شعر و ادب ایرانی ست تا جاییکه هیچ دیوان شعری به حد آن مورد نظر شاعران قرار نگرفته،به تقریب می توان گفت در حدود 150 اثر به تقلید مثنوی های 5گانه نظامی سروده شده است.

بررسی سه نگاره از خمسه نظامی با تاکید بر موضوع فرهنگ و آیین- قسمت اول

از حیث کمیت و کیفیت مینیاتورها و آراستگی دستنوشته ها،خمسه نظامی و شاهنامه فردوسی با هم برابری می کنند و به جرات می توان گفت از هر ده قطعه مینیاتور ایران که در گنجینه ها نگهداری می شود،تعداد زیادی از آن ها به خمسه نظامی نیز تعلق دارد.

آلبرتو جاکومتی – قسمت پنجم و پایانی -آثار آلبرتو جاکومتی

نخستین آثار جاکومتی به خوبی نشان می‌دهد که وی با هنر بدوی و پیش از تاریخ آشنا بوده و به  مجسمه‌های افریقایی و هنر کهن گرایش داشته است و همچون دیگر هنرمندان از درون هنر اقوام غیر اروپایی، نوعی ساختار آرمانی‌شده را بکار می‌برد.

آلبرتو جاکومتی – قسمت چهارم

آلبرتو جاکومتی پیکره‌ساز، نقاش و شاعر در سال 1901 در دهکده استمپا، در مرز سوئیس و ایتالیا، در دره تنگ میان کوه‌های سربه فلک کشیده که سه ماه از سال، خورشید در آنجا دیده نمی‌شود، از پدری نقاشِ نسبتا موفق پست امپیرسونیسم و مادری روشنفکر و مدبر، به عنوان اولین فرزند خانواده شش نفری‌اش متولد شد.

آلبرتو جاکومتی – قسمت سوم

در مجسمه‌سازی سده بیستم،آنچه به چشم می‌خورد خیالپردازی است که موضوع اصلی یعنی سر و پیکره آدمی همواره با ساده‌نمایی یا دستکاری کوبیستی دچار تغییر و در نهایت عنصری در آثار باقی می‌ماند تا مخاطب با دیدن آن پی به ظاهر انسانی ببرد.

آلبرتو جاکومتی – قسمت دوم – سورئالیسم

شیوه و جنبشی که منشا آن را در ادبیات می‌دانند و توسط آپولینر شاعر فرانسوی بکار برده و سپس وارد هنرهای تجسمی و در پی ایجاد شکاف در دادائیسم و با ارایه نظریه‌های آندره برتون3 در سال 1924 آغاز شد.